بررسی جایگاه زن در آثار واقع‌گرایانه ی جمالزاده و بالزاک

از دیدگاه مکتب واقع‌گرایی، ادبیات ابزاری است برای شناساندن رویه ی واقعی قواعد، روابط و مناسبات اجتماعی. این مکتب بر آن است تا گستره ی آگاهی‌های اجتماعی خوانندگان را افزایش دهد. این هدف، مضامین تازه‌ای را پیش روی نویسندگان قرار می‌دهد. مسأله ی زندگی زنانه نیز، بر اساس همین روی کرد، وارد آثار ادبی جوامع مختلف می‌شود. بررسی آثار بالزاک و جمالزاده، به عنوان بنیان گزاران این مکتب در فرانسه و ایران نشان می‌دهد که این دو نویسنده، کم و بیش به این مضمون پرداخته‌اند. آن ها از یک‌سو، جایگاه سنتی زنان را به تصویر می‌کشند و از سوی دیگر، تأثیر سرمایه‌داری بر زندگی آنان را افشا می‌نمایند. اگرچه این دو نویسنده، در بعضی از موارد، موضوعات مشترکی را مطرح می‌کنند که منجر به بروز شباهت‌های قابل توجهی در دیدگاه‌های آن ها می‌شود، اما تجربیات فرهنگی و اجتماعی ناهمانند و نیز حضور در دو دوره ی تاریخی متفاوت باعث می‌شود که در تصاویری که آنان ارایه می‌دهند، همسانی چندانی وجود نداشته باشد.